izgleda da se nismo razumeli

Međunarodni Dan borbe protiv korupcije se svake godine obeležava 9. decembra. Činjenica da se radi o međunarodnom danu je potpuno prikladna, jer korupcija pogađa sve narode sveta, u većoj ili manjoj meri. U Velikoj Britaniji, koalicija nevladinih organizacija obeležila je ovaj Dan pritiskom na Vladu da usvoji Zakon o mitu, koji se nalazi pri kraju rasprave u Parlamentu. Svrha zakona je da uvede strožije kazne protiv britanskih kompanija koje u inostranstvu nude mito.

Ovde u Srbiji, Agencija za borbu protiv korupcije, koja će od 1. januara sledeće godine imati pun mandat da se bavi ovim pitanjem, obeležila je ovaj dan prezentujući, između ostalog, stavove srpske javnosti u vezi korupcije. Istraživanje je pokazalo da korupcija predstavlja jednu od najvećih briga (na 3. mestu posle nezaposlenosti i siromaštva) građana Srbije, od kojih 82% veruje da korupcija direktno utiče na njihov život. Iako ljudi misle da je korupcija sveprisutna, izdvojili su zdravstvene institucije (78%), političke stranke (76%), carine (72%) i sudije (70%) kao najproblematičnije. Kažu i da u proseku iz kućnog budžeta izdvoje pozamašnih 164 evra za mito.

...šta sam u ovome našao...

Posle dramatičnog uspona tokom tri zlatne decenije (pedesete, šezdesete i sedamdesete) osamdesetih godina prošlog veka Srbija, kao i ostale socijalističke zemlje, ušla je u period stagnacije. Tu nije kraj; početkom devedesetih dolazi do dramatičnog industrijskog sloma u Istočnoj Evropi. Srpska industrija početkom 2013. još nije ni blizu oporavka (isto važi i za većinu zemalja Sovjetskog Saveza, kao i države bivše Jugoslavije, izuzev Slovenije, čija je industrija prešla nivo iz vremena SFRJ).
Već 1991. unutrašnje jugoslovenske industrijske veze su se pokidale. To je, uz izolaciju 90-ih i praktičan gubitak nezahtevnog tržišta SEV-a, kao i polu-uspešnu privatizaciju, dovelo do toga da (procenjeni) nivo industrije u Srbiji 2013. (uz uslov da ostvareni rast ove godine bude na niovu porasta u prvom kvartalu) na 41% onog iz 1989. i 56% nivoa iz 1980.

Jako je dobro što Srbija redovno izdaje državne zapise. To je jedna dobra stvar koju je uradilo Ministarstvo finansija odlazeće vlade. Izdajemo zapise u dinarima i evrima. Preko njih se kreira kamatna kriva.

Ne postoje "opravdane reklamacije", ne dajte da vas prodavnice obmanjuju. Donet je zakon o zastiti potrosaca i od sada svako moze da kupi sta god hoce i moze da ga vrati to isto u roku od 14 dana uz racun, bez ikakvog objasnjenja.Ovakav zakon vazi u svim zemljama EU pa i kod nas.

Evo jednog primera iz Irske: Kupim kosulju, dodjem kuci, probam ih sve redom, izaberem dve a tri koje mi se nisu svidele vratim sutradan. Niko me nista ne pita. Apsolutno NIKO NISTA NE PITA - samo kazete: "Zelim da vratim vas proizvod".

When shopping for toys (toys!), I experienced a kind of outrage that very rarely befalls me. My curmudgeonly nature causes me to grumble and complain a lot and often, but very rarely does something, some behavior, drive me to the edge of tolerance. 

The Serbian prime minister told AmCham this last week, so it MUST be true. Maybe the post-crisis period started on that morning and I was just too sleepy to notice.

Up until recently, we had only been in the POST-TRANSITION. We would use the word post-transition because it would indicate that there is still a little clutter lying around in the corners from the transition period. In fact, until it is all clear up, we might say that we are actually still in the transition but we have been so many years in transit that post-transition feels better. Maybe this is the pre-post-transition. Likewise the crisis. Pre-post-pre-crisis.

Puno je pisano o trenutnoj ekonomskoj krizi. Kao glavni uzrok neretko se navodio krah tržišta hipotekarnih kredita u SAD, au poslednje vreme i kriza perifernih zemalja evrozone. Međutim, finansijska i ekonomska kriza dominantno je posledica pogoršanja stanja u realnom sektoru ekonomija razvijenih zemalja, što govori da ona neće lako proći. Treba naglasiti i da su u krizi razvijene zemlje (SAD, većina evropskih država, Japan...), dok zemlje u razvoju beleže dinamičan rast, tek nešto niži nego pre tri godine. Na kraju, nije u krizi evro, već pojedine članice zone evra!