Black as Ice

jedan pravi prednovogodišnji blog sa sve zimskim ambijentom i nordijskim čarolijama ...

"Filozofi su samo različito tumačili svijet, a radi se o tome da se on izmeni." - Karl Marks, jedanaesta teza o Fojerbahu

Kažu da crnogorski slikari potiču od crnogorskog krša. Djetinjstvo provedeno među njegovm dramatičnim i dinamičnim oblicima, ispresjecanim tvrdim i oštrim linijama, zelenilom, vodom, značajno je obilježilo stvaralaštvo jednog Lubarde i jednog Dada.

Na sličan način, na norvešku blek metal scenu uticala su tamnošnja pusta zaleđena prostranstava, mračne četinarske šume, surova nordijska klima i hronični manjak sunčeve svjetlosti ... što bi se reklo - more od olova i nebo od borova ;)

Fizička izolovanost stanovništva u slabo naseljenoj zemlji, ali i određeni oblici socijalne alijenacije bogatog i uređenog društva, svakako, su tu dali svoj specifični doprinos.
Ipak, razlozi koji su norveški blek metal, kao ekstremni andrgraund muzički pravac, učinili fenomenom koji je daleko prevazišao muzičke okvire svoje opskurne scene, traže malo širu i dublju analizu.

Prije svega, da ukratko pretrčimo kroz šemu geneze blek metala.

Cepelini - Blek Sabat - trash metal 80-tih - pa prvi talas bendovia koji se smtraju začetnicima žanra u užem smilu: Venom, Celtic Frost, Bathory... sam pravac dobija naziv po istoimenom Venomovom albumu.

S muzičke strane blek metal karakterišu visoki, gotovo vrišteći (blitz krik ;)) vokali, brze, zvečeće gitare, takođe naštelovane za sviranje u visokom registaru, agresivni ritam, mada se često koristi i down tempo za naglašavanje mračne, jezovite atmosfere. Pjesme mogu da imaju i nepravilnu strukturu, a lo-fi produkcija je tradicionalan običaj zadržan još iz pionirskih dana nastajanja scene.
Tekstovi u blek metal pjesmama kreću se u rasponu od antihrišćanskih, paganskih, satanističkih, preko mizanstropskih, dehumanističkih, pa do epsko fantastičnih.
Nezaobilazni styling detalji crnometalaca su tzv. korps peint, crno-bijela šminka koja treba da stvori utisak kao da su upravo izašli iz groba, kao i standardna luciferijanska bižuterija - izvrnuti krstovi, obrnuti pentagrami, i uopšte, sve nešto zlo i naopako.

No, koncertna ikonografija, albumi i "hitovi", iako veoma kontroverzni i provokativni (najblaže rečeno), nisu tema kojom ćemo se ovdje baviti. Iako sam se naslušao svakakvog hard&heavy dernjanja, blek metalci nikad nisu bili my cup of blood.
Pa tako, i većinu bendova, koji će  biti spomenuti, po prvi put sam, informativno, poreslušao spremajući se, onako studiozno novinarsko-istraživački, za ovaj tekst. Meni je tu mnogo interesantniji fenomen zla. I njegovo, gotovo religiozno, veličanje.
Uvijek me zanimalo koliko su autori koji se bave mračnim, dijaboličnim temama, kao što su satanizam, zlo, destrukcija i nasilna smrt, spremni da u tome idu dalje od pukih literarnih predložaka za svoju ekstremno agresivnu muziku. Koliko je tu poze a koliko autentičnog stava?

"Jedina crkva koja širi svjetlost je crkva koja gori." - Buenaventura Durutti, španski anarhista

 Well, momci koji su sačinjavali prvi talas norveške blek metal scene iz ranih 90-tih (Meyhem, Burzum, Emperor, Imortal, Gorgoroth, Darkhtron i ostali) svog su neprijatelja shvatili prilično ozbiljno. A taj neprijatelj je bilo hrišćanstvo.                                   Iako su među njima postojale neke koncepcijske razlike oko toga da li se hrišćanstvu treba suprostavljati kroz satanizam ili je i sam đavo hrišćanski koncept, te kao takav - besmislen, ono što je povezivalo sve te mračne likove bila je spremnost da svoje filozofko-religiozne ideje pretoče u konkretnu akciju.

 spisak crkava zapaljenih od strane norveške blek metal mafije:

1992:

May 23: burning of Storetveit Church in Bergen
Jun 6: burning of Fantoft stave church in Bergen - Varg Vikernes is strongly suspected as the culprit, but was not convicted.
Aug 1: burning of Revheim Church in Stavanger
Aug 21: burning of Holmenkollen Chapel in Oslo - Varg Vikernes and Faust were convicted for this.
Sep 1: burning of Ormøya Church in Oslo
Sep 13: burning of Skjold Church in Vindafjord - Varg Vikernes and Samoth were convicted for this.
Oct 3: burning of Hauketo Church in Oslo
Dec 24: burning of Åsane Church in Bergen - Varg Vikernes and Jørn Inge Tunsberg were convicted for this.
Dec 25: burning of a Methodist church in Sarpsborg - a firefighter was killed while fighting this fire.

1993:
Feb 7: burning of Lundby New Church in Gothenburg, Sweden

1994:
Mar 13: burning of a church in Sund
Mar 27: burning of Seegård Church in Snertingda
May 16: attempted burning of Gol stave church in Buskerud
May 17: attempted burning of Åmodt Chapel in Buskerud
Jun 4: burning of Frogn Church in Drøbak
Jun 19: attempted burning of Heni Church in Gjerdrum
Jul 7: burning of a church in Jeløy
Jul 21: attempted burning of Odda's Church
Aug 13: attempted burning of Loop Chapel in Meldal
Dec 10: attempted burning of Åkra Church
Dec 22: attempted burning of Askim Church
Dec 26: attempted burning of Klemestrud Church

1995:
May 13: burning of Lord Church in Telemark
May 25: burning of Såner Church in Vestby
Jun 14: burning of Moe Church in Sandefjord
Jul 21: attempted burning of a church college in Eidanger
Sep 3: attempted burning of Vågsbygd church college in Oddernes
Nov 3: burning of Innset Church in Rennebu

Iza ovih piromanskih akcijanja stajao je Black Circle, tajno udruženje i neki oblik modernog kulta organizovanog oko prodavnice ploča Helvete (pakao) u Oslu. Krug su sačinjavali članovi bendova Mayhem i Emepror, kao i Varg Vikeners iz Burzuma (tama na jeziku orka).

Kroz Mayhem je prodefilovalo više muzičara i nekoliko stvarno bizarnih likova, ili što bi naš narod rek'o - teških bolida.
Drugi pjevač benda, zvani Manijak, imao je redovite tačke smoizrezivanja na koncertima. Kasnije ga je zamjenio Per Yngve Ohlin zvani Dead(!) Izrazito depresivan lik, opsjednut svjetom mrtvih, koji je govorio da se osjeća kao da je greškom dospio na ovu stranu. Pred koncerte je inhalirao miris raspale lešine gavrana iz plastične kese, kako bi "udahnuo dah smrti", a kad se on sjekao na koncertima to je bilo toliko duboko da je uredno završavao onesvješćen u bolnici.
08. Aprila 1991. Per Yngve Ohlin zvani Dead je izvršio samoubistvo u svom stanu, tako što je prerezao vene na rukama, a zatim se upucao sačmarom u glavu. U oproštajnoj poruci kratko je napisao - Izvinite zbog ovoliko krvi.
Njegovo beživotno tijelo prvi pronalazi Euronymous (Øystein Aarseth), jedan od osnivača Mayhema, koji prije nego što je o tome obavjestio policiju, odlazi po foto aparat i pravi seriju snimaka. Jedan od njih je iskorišćen za naslovnicu bootleg live album-a Dawn of the Black Hearts.

Takođe je napravio i par ogrlica sa komadima Deadove lobanje koje je dijelio onima koji to zavrijede ...

Taj Euronymous je stvarno bio priličan psihić. U početku ga nisu ozbiljno shvatali jer je bio dobar đak, štreber, fino i pristojno dijete koje je voljelo da čita, izučava istoriju i politiku (prišivali su mu i komunistička uvjerenja, jer je gajio simpatije prema albanskom i maovskom modelu; kako je sam to objašnjavao - dopadalo mu se sve to sivilo i beznađe).
Smatrao je da blek metal mora da se oslanja na teistički satanizam i odbacivao je LeVajovsku doktrinu. Ovakav stav je kasnije bio široko prihvaćen među bendovima iz prvog talasa NBM.
Nakon epizode sa Deadovom smrću (!) njegov ionako uzak krug prijatelja se još više suzio ... i izdefinirao - počinje intezivno da se druži i sarađuje sa Varg Vikenersom, kolegom i saborcem iz Black Circlea.
Usput je utripovao da je on sam nekakav zli gospodar sa đavoljom misijom. Čak je i proročki najavljivao svoju nasilnu smrt.
10. Avgusta 1993. Euronymousa ubija Varg Vikeners. Poslije prepirke u Euronymusovom stanu, Varg je umislio da Euronymous pokušava da se dokopa puške, pa je izvadio nož u namjeri da ga u tome spriječi. I spriječio ga je jedno 23 puta ... tu svinju je trebalo odavno ubiti - izjavila je Vargova majka, nakon što joj je sin optužen za Euronymousovo ubistvo. Prilikom hapšenja u njegovom stanu policija je pronašla 150kg eksploziva i 3000 komada municije.

Za razliku od Euronymousa, Varg je ateista, koji se zalaže se za povrtatak Norvežana paganskoj tradiciji, kao i za dominaciju bjele rase.
U zatvoru se odrekao gitara kao crnačkog instrumenta i okrenuo elektronskoj muzici.

Nakon paljenja nekih crkava koje su bile značajan kulturno-istorijski spomenici iz vikinškog vremena, policija pokreće mnogo konkretniju akciju protiv blek metal mafije. Hapšenja i praćenja članova koji su se skupljali oko Helvete-a i Black Cirlcle-a, dovode do potpunog zamiranja njihovih terenskih akcija.

Za širenje  antihrišćanske ideologije ostala im je samo muzika (i blogovi ;)) ... I baš negdje u to vrijeme blek metal doživljava globalnu popularnosta, a pojedini bendovi (Dimmu Borgir, Satyricon ...) postižu mejnstrim tiraže sa svojim albumima.

Za muzičku industriju ne postoji taj crni đavo od koga ona ne može da načini sasvim regularan proizvod koji će se uspješno prodavati širom svijeta.

A što se proda - vrijedi.