Često se na ovom blogu govorilo o hrišćanstvu i religiji kao reakcionarnoj i anahronoj pojavi u društvu. Nažalost istorija je neretko i potvrđivala ovakve konstatacije. Ipak, novija političko-teološka (konkretno nova politička teologija - o čemu je ranije bilo reči na blogu, za one koje na žele blic pregled neka pogledaju priloge http://youtu.be/SB0VS0vJqCk, 

Nema sumnje da Gašpar Noe voli da iritira ljude. Njegova tri ostvarenja, „Stojim sam" (I Stand Alone), „Nepovratno" (Irréversible) i novo „Uđi u prazninu" (Enter The Void), su testovi izdržljivosti koliko i djela umjetnosti, pri čemu Noe praktično izaziva publiku da ostanu u svojim sjedištima. Ali oni koji ostanu, doživjeće neke od najizazovnijih, najprovokativnih filmova danas u svijetu, filmove koje utiču na mozak isto koliko i na živce. „Uđi u prazninu" je Noov najekstravagantniji i najduže prolongiran eksperiment, dva i po sata subjektivne fantazmagorije, opsežno uobličene protagonistom koji je duh oslobođen tijela. (Kao što Noé kaže ispod, američka verzija filma je skraćena za čitavu jednu rolnu filmske trake, ali to može samo da ublaži veoma snažan udarac.) Napajajući se energijom neona najživljih četvrti Tokija, kako priča krči put kroz reflektujuće eksplozije obojenog svijetla, film pristupa inventivnošću forme eksperimentalnog filma. To jeste ludo pretjerano, neprestano pretenciozno i totalno stimulativno. Poslije prikazivanja filma na festivalu Sandens živahni Noe je nedavno govorio za portal A.V. Klub o filmu „Tron", o incestu i o tome zašto voli kada ljudi mrze njegove filmove.

Unapred se izvinjavam svima koji
a) Nisu vernici
b) Mrze da čitaju dugačke citate
c) Ne vole javne prozivke na blogu

Ali MORAM da prozborim o ovome!

SVAKI PUT, ali SVAKI PUT kad se dogodi neka katastrofa odnekud izmile „Hrišćani" i „Bogobojažljivi" i počnu da nam mašu raznim „Tako vam i treba" i Otkrovenjem Jovanovim!

Muka mi je od toga!

Stvarno! 

I zato, za sve koji bi da mi mašu Biblijom, molim vas, budite ljubazni pa dobro proučite ovaj deo Besede na Gori. Pročitajte sa razumevanjem - nekoliko puta ako je potrebno. Pa onda sedite i DOBRO promislite šta radite...

Hvala unapred.

 

... da li to znači da je glumac "previše" dobar ili to, pak znači da se publika,  onaj njen deo  koji sebe smatra "elitističkim" nije pokazao mnogo pametnim? 

 Bilo mi je veliko zadovoljstvo da pričam s čovekom koji spada u takve, malobrpojne, glumce, koji neretko dožive sudbinu da budu voljeni od strane publike, kritikovani od strane nekakve tzv. intelektualne javnosti koja, kad prođe vreme, ostane negde u dubokom zaboravu, onom istom koje je svojedobno proricala umetniku. 

 

 "Tennis is a dance, and the ball is your partner."

- David Bailey

This is terrible.

As much as the city is being held in the grip of Nature and the adamantine grip of her snow, so do I - after having resisted for several days - feel inexorably pulled into the Snow Trap. I have to write about the snow. I do not WANT to write about the snow! I rebel against its banality in subject matter! I push against its encroaching walls!

Yet here we are....

Odlomak iz romana "Isaija" 

(...) Пре но што је са последњег застртог степеника згазио у двориште, застао је и окренуо се. Нешто је ослушкивао.

- Чујете ли ово? - упитао ме је, загледан у даљину.

- Чујем - одговорио

sve objasnjeno gde zivimo i koje su vrednosti na ceni.

 

 

negde mi se chini da u celokupnim ovim tranzicionim mukama radjanja srpskog slobodnog drushtva dramatichno odsustvuje kvalitet slobodne savesti, savesti u najshirem mogucem smislu i znachenju te rechi, like being free to act mindfully as you feel. i have an impression that it simply misses.

i am not sure really how to explain it. once i 've read an analysis, just prior to the game in between pao and maccabi, it was about zelko obradovic as a coaching person, that, in his mind, he is a sort of slavic dictator  with an affinity to scare the people, whom everyone obbeys since they're afraid of him.