Ó Gente da Minha Terra

Eh... imamo zajedničku reč "semafor" :) Slučajno sam to saznao u konverzaciji sa nekim Brazilkama :)

**Take your place in history and prey you don't repeat it**

Saudade... shj transkripcija bi bila verovatno "Saudadji" (onako 'mekano', brazilski izgovoreno... ko od ljudi sa yu-prostora prozivi jedno vreme tamo, lako se uklopi u Saudade...)

da, ima univerzalno znacenje, i da, da ne prepricavam wikipediju, ovo je mozda dobar uvod u Saudade:
en.wikipedia.org/wiki/Saudade

Fado "uzima", Fado, prijatelju.
Nekako oplemenjuje.
Primorava te da zastanesh, da se zamislish, da osetish...

Sacramento se piše sa C :-)

Koncert je i bio Beogradu?
Inece, pre neki dan sam je sreo na ulici u Portu (u stvari u radnji) i startovao je da mi prica kako je bilo.

Javicu se kad budem bio u Lisabonu.

bili na (jubilarnom prvom) certu u SC,početkom prošle godine...žena se tako zblaznula nama da smo se mi u sali smejali:)krenula pitanja na kraju,želela je da čuje beogradjane, i to je trajalo jedno 15tak minuta.odgovarala je na toplu znatiželju i bila apsolutno zbunjena količinom dobrih poznavalaca portugala,fada,i portugalske kulture...i bila je apsolutno oduševljena,reći ću ti,nije se folirala oko toga.na kraju se završilo njenim pričama o tome koje sorte crnog vina voli da konzumira na turnejama, pre nastupa,kakva vina voli...i kakav glas spojen sa izgledom "senzualna kratkokosa blonde"
((-

je sreo u Lisabonu odmah posle tog prvog koncerta. Lucija kupovala neke cipele (a to traje kao kucu da kupuje) a posto je bio poslednji par i rasprodaja, Mariza stajala sa strane i cekala da se ova smisli - oce li - nece li.
A stajao i ja sa strane u ocaju i zanovetao na srpskom. I ona me pitala koji jezik govorim. I ja rekao. I ona pocela hvalospeve. A meni bilo milo. A jos mi milije bi kada je iz cele turneje na TV-u izvadila koncert u Srbiji da o njemu prica.

drugo mesto i prethodni post...ali još par tipova za književnost srbijice...vidimo da se otišlo dosta u antiku sa preporukama i to mi bilo simpatično...::))pa hajde zašto da ne...jedan i tebi poznati "pariski izgnanik". i pravi duhovnopolitički izgnanik iz srbije.a i malo drugačije (političke) fele od miće danojlića (koji se s uživanjem takodje može čitati)...vidosav stevanović.koloplet mitologije, slovenske paganštine fantastike ma,čega sve ne.
ali vidosav je 'malo više' zaboravio srbiju.nažalost.

pobrljavicu od citanja!
Nego, zavrsih jednu knjigu prica iz Londona. Covek se zove
Vladimir Krakov; knjiga Kralj Komaraca. Dopalo mi se. Cak vrlo osvezavajuce.

pobrljavih i ja, od polarnih*****
* * * **
***
(per lagerkvist-bodeln(krvnik)trenutno samo kratka forma, nema se vremena za "tihi don" ((:
kralj komaraca(?)šatro mi zvuči poznato,a nešto ako ti treba sa severa,pa da ti utovarimo.lopata je tu. a na policama brdo/zilion prevoda/originala
(

je kaboverdijanski kreol.
Inace portugalci mnogo vole da tupe o toj reci.
Kao, neobjasnjiva tuga, kao nesto ti, je li, nedostaje a ne znas sta je...

da se odnosi na tu kaboverdijansku tugu za plazama, ali nisam znao da li se u Portugalskom upotrebljava i u sirem znacenju. (Ima jedna pesma tog naslova; peva Cezaria Evora).
Hvala.

Chega de Saudade
(Antonio Carlos Jobim - Vinicius de Moraes)

Vai minha tristeza, e diz a ela que, sem ela não pode ser
Diz-lhe numa prece, que ela regrese, porque eu não posso mais sofrer
Chega de saudade, a realidade é que sem ela não há paz não há beleza
É só tristeza e a melancolia, que não sai de mim,
não sai de mim, não sai
Mas se ela volta, se ela volta, que coisa linda, que coisa louca
Pois há menos peixinhos a nadar no mar
Do que os beijinhos que eu darei na sua boca
Dentro dos meus braços os abraços, hão de ser milhões de abraços
Apertado assim, colado assim, calado assim,
Abraços e beijinhos e carinhos sem ter fim
Que é pra acabar com esse negócio
De viver longe de mim
Não quero mais esse negócio
De você viver assim
Vamos deixar desse negócio
De você viver sem mim

Da ne C&P ovde, pošto je lepše na ovom url.

gedaju me kolege zbunjeno. Tek su sad shvatili da sam iz Pakistana.

Moraćemo da se samocenzurišemo, jerbo će da me optuži Uroš da širim razvrat sisato-sifonskih narodnjaka, a znamo već ko i šta i kad :)

V.

Možda biste mogli da probate da tretirate te vaše kolege Janikinom ekipom i Zvonkom Bogdanom - možda bi im ugođaj bio bliži.

Samo ne sa ovog sajta, kvalitet ovih MP3 snimaka je očajan.

Pozdrav,

Vučko

Čežnja...que coisa linda, que coisa louca

jedan od mogućih prevoda reči saudade - međutim ne uvek - kaže se prijatelju sinu, majci: tenho saudades tuas - nedostajes mi. Tu već ne bismo mogli da pričamo o čežnji već o nedostajanju.
Ponekad bi moglo i sa sevdah - mada portugalski lingvisti tvrde da je koren reči latinski, arapi se kunu da oni imaju istu - a ta meni liči na sevdah.

Inače ja bih samu reč Fado - kada bij je prevodio preveo kao teška huda sudba, odnosno - KOB. Morbidno zar ne?

S.K. - dopalo mi se ono o Pinkiju i šamaru.

mozda:
Fado=dert?
Fado=t'ga?
Fado=blues?

If it ain't for bad luck, I wouldn't have no luck at all.

ali sama rec fado znaci "Faith" ili jos bolje "ill faith".

... "sudba"? To bi trebalo da bude prosto skraćeno od "sudbina", ali mi se čini da se obično u ovom skraćenom obliku koristi da zacrni originalno značenje.

Pozdrav,

Vučko

kob je mnogo heavy

Šala...mala :)

Fado, to je kao: beskonacna ljubavna želja + beskonačna osujećenost iste (tuga večna sa osmehom) + povremene iluzije (sex, lazi & video trake) + svest o tome svemu (i o sopstvenoj bespomoćnosti pred metafizikom života).
Tako nekako.
Može li? :)

Ne slušam fado.
Kad ga živim, preferiram nešto veselije.

klub womad,upravo si me insipirisao!dolaze mi dragi gosti i to će biti podloga ove večeri,uz vino(ko sme crno pelješačko? devojčice groždje gazile!:)
...u neko doba ubacićemo i taj sasvim brijački cd,živa svirka...pa Fado Em Mim, pa tribute to amalia rodrigues,na kojem uz nju rulaju i ana moura,joana amendoeira, cristina branco,maria da fe... sve nam to line up za predstojeće veče jer duuugooo nismo puštali u uho sve ovo(:
hvala na inspiraciji,a dave douglasa znamo sa nekih snimaka.i bili neki sjajni severnjaci na jazz festivalu,2.nov.gde si sada deki da zgutaš malo neponovljivog bg smoga uz malo kaljuge i ledenog povetarca(:

da me zoves u goste. Ja sredjujem vino
Ok?

čoveče((::
već smo krenuli u moderaciju gostiju(:
a imam TJ pismo nezavršeno,poprečnouzdužno toplo blagooniričnog dejstva,i kad ću to da završim?
a bezizgledno za danas.vino pravi pokolj(ej,palićko domaće, nandorovih vinograda,svi su na domaćem martiniju, od istog gazde-)
i bulumenta se upravo vrzma i svi nešto kradu iz raznih ćasa i posuda činija i čaša...a to tvoje crno-nemoj da bi bilo bez taloga-izbacujem te express naglavačke (:
pozdravi mariju pavlović ako je sretneš na ulicama
(ili na odjavnim TV špicama)

opasni drugari. Cita ona ovo.

Belgrade 2006

Dave Douglas (Artist Thoughts), Music
October 27, 2006, 02:33 PM
posted by Dave Douglas
Although we were in the country for less than 24 hours, I had a fantastic time visiting and concertizing in Belgrade, Serbia. I knew the music, but had never seen the place.

Arrival there was chaotic. We had to change planes in Munich and when we arrived at the gate Lufthansa informed us that, inexplicably, they only had room for four of us on the flight ! The attendant actually said to me: "We're very sorry, but you have to choose one person who will not go, right now!" Uri Caine heroically offered to take a later flight, but it was due to arrive only after the performance had begun. So much for the nationally televised Quintet gig...

When the four of us arrived we had an hour long, traffic-choked ride into town from the airport. We drove by Tito's old government headquarters, still in use apparently, but pretty foreboding. As we got into town things warmed up considerably. Lots of folks walking on the streets, lots of shops, people hanging out, talking, joking. Nice warm autumn day, beautiful buildings in the old section of town.

Finally getting into town, Dragan and the folks from the festival were very understanding and relaxed about the situation. The hotel, as announced in our itinerary, "is building with history of being exclusive hotel during Tito years in former Yugoslavia." OK. I'm a big fan of Borat, but that's just not really fair. Suffice it to say that the Metropol has that Old World appeal...

We went over to the theater. Jon Hassell and Maarifa Street were still setting up and sound checking. Tons of equipment, very cool sounds. I listened to Jon's records in high school and thought Possible Musics was really cool. What he does with the trumpet is totally unique and incredibly delicate and expressive. It was nice to see him.

We finally got going and got all the equipment wrinkles ironed out by about 7:50 (the sold-out concert scheduled for an 8:00 start...). At 7:55 Uri Caine walked in the door! They flew him through Zurich, and almost pulled the same stunt on him once he got there! Take a look at a map. Uri drove from Katowice to Krakow, and flew from Krakow to Munich to Zurich to Belgrade. And came in ready to play!

He plugged in and off we went. The audience was rapt. They responded with warmth -- breathing with us. It was a beautiful experience to share the music with them. Not sure if you catch many Serbian National TV broadcasts, but who knows, it may end up on YouTube as well....

The Belgrade Jazz Festival started in the early seventies, but was canceled in 1990 due to the tense political situation. 2005 was their first year back in action since that time. They're obviously relieved that the situation is over. But until they give up the generals responsible for the horrific activities of the nineties Serbia will not be able to join the European Union or the rest of the world community. I hope that it happens sooner rather than later.

After chatting with several people, it's hard not to come away with thoughts about the world situation. Of course everyone I met is involved in organizing music concerts and therefore more likely to be on the left end of the political spectrum. I also met the (center-left) Mayor of Belgrade, Nenad Bogdanović, who came to our concert, and chatted briefly with him. Very nice man.

These people did not support the ranting, Limbaugh-esque xenophobia of Milosevic (though too many sadly did). But it was clear to them that the NATO bombings merely made Slobo's hand stronger. It gave him an outside enemy to blame everything on. I'm still convinced that engagement and negotiation work; that diplomacy and communication will win out every time over threats and bombs. There's plenty of room for that in the world right now.

Dragan asked me to tell my friends in New York that jazz in Serbia is happening again! Here's hoping they have many more festivals to show it.

lucky boy

primetio da je mnogo visoka. Za Portugalku je visoka - kod nas ne bas. Stos je u tome sto je vitka i nosi one impozantne haljine. (dizajner je Portugalac i zove se Joao Rolo) Dodaje Lucija koja je vise puta srela i bolje se razume, :-)

su joj zaista blistave! Hvala; opasan je taj baja Rolo! Na tv Mezo stalno pustaju njene spotove, bude i poneki koncert, a bila je i emisija o Marizi. Ona je sjajna, prava zena-zmaj! :-)
lucky boy

ali nisam hteo da joj otvaram oci. I njoj lepo, i meni prija. Nije sve ni u goloj istini.

Ne znam koliko ste mislili da ovaj deo istaknete kao temu, ali ono sto je mene taknulo, ponukalo i pokrenulo da nesto napisem, jeste onaj deo, koji ne bih mogla da klasifikujem ni kao nostalgiju, ni kao potrebu, ni kao ponositost, ... Mozda, negde, i ne bih pogresila, ako bih istkla rec pripadnost.

Cinjenica je da gde god da bio, kuda god da stremio i gde god zavrsio, uvek postoji samo jedno mesto na "svetu (koje se) zove dom".

Dani iscekivanja, dani osecanja, dani zamisljanja, dani nadanja i dani radovanja. Dani kada svoj grad osecas kao svoj ne ulicama kojima hodas, nego emocijom koju nosis. Kada osecas kisu koja pada, sunce koje greje, kada ti sve ono sto te je nerviralo, odjednom postane drago.

Cudno je kako svoje naucimo da volimo tek kada smo daleko.

Da li je navika cudna stvar? Negde ne mogu da se otmem utisku da previse bivanja na jednom mestu, zivot u svojoj domovini, poznate ulice, poznati prozori, mesta koja nose strahove, radosti, patnju i ceznju, gube na svojoj posebnosti i jedinstvenosti time sto dok smo u domovini uvek njih imamo na oku. Zaboravimo da osecamo, zaboravimo da se osmehnemo, zaboravimo da se zacudimo.

Distanca pruza to. Daje ti priliku da doovoljno zazelis, potrebu da ponovo osetis i nekako da se odviknes od toga. Mozda, ti daje i priliku da ponovo zavolis.

Prosli su rodjendani, sastnaci, rastanci, krize i srece, a ja sam propustila da ih ispratim. Tuzno? Da. Neispunjeno? Ne. Jer, jednog dana (za nekih 8 meseci), sve ce to ponovo biti moje.

D.

....

"I teče, teče vrijeme,
I idu, idu sati,
Nekome zaborav nose,
A netko vječno pati.

I teče, teče vrijeme,
I idu, idu sati,
Netko ne ode nikada,
A NETKO SE IPAK VRATI..."

---uhvati dan---