Jasmina Tešanović

Jasmina TešanovićRodjena u Beogradu: zivela u Kairu, Milanu Rimu, Beogradu, Los Aneđlesu. Diplomirala je Modernu književnost (Lettere moderne) na Univerzitetu u Milanu. (Universita’ Statale di Milano).

Spisateljica, pise na tri jezika: engleski italijanski i srpski. Jedna od osnivačica feminističke izdavačke kuće Feministička 94. Aktivistkinja Zena u Crnom, Beograd.

Autorka knjiga: Nevidljiva knjiga (1992-priče/eseji, KOV Vršac), U egzilu (1994 dve novele, Feministička 94), Ženska knjiga (1996, price, Feministčka 94), The Suitcase ("Kofer" - priče žena izbeglica, 1997, u koautorstvu sa Dž. Mertus, California University Press, Berkley), Sirene (1997, nagrada Borislav Pekić roman/esej, Feministička 94), Oni to rade (drama, 1997, Feminističke sveske), Normalnost: Moralna opera jednog političkog idiota (1999 dnevnik /esej, Feminstička 94/Free B92). Ova knjiga je prevedena u celini ili delovina na 12 jezika. Pre toga je ratni dnevnik bio objavljivan na mnogim sajtovima širom sveta; kao blog ante literam. Maja 1999. u saradnji sa Dinkom Tucakovićem snimila je film Jasmina i rat, po dnevniku za nemačku televiziju SWR. Film je premijerno prikazan na filmskom festivalu u Veneciji, a potom u Lajpcigu i nizu drugih međunarodnih festivala; “Ja i moja multikulturalna ulica”, (eseji o ratu objavljeni u inostranstvu, 2001, Feministčka 94, srpski/engleski)., Matrimony, Matrimonium, esej dnevnik o majci objavljen je na španskom (Planeta 2003 i srpskom Feministička 94).

Delovi iz Sirena je preveden u skraćenom izdanju na engleski (American Voice 1998, i ukrajinski (Gender studies, 2000)
Eseji i priče Jasmine Tesanovic prevođeni su na nemački, italijanski, engleski, španski, mađarski, ruski, bugarski…
Prevela je sa engleskog i italijanskog Pijera Paola Pazolinija, Elzu Morante, Alda Buzija, Itala Kalvina, Hanu Arent, Jozefa Brodskog, Karen Bliksen, itd.
Bavi se eksperimetalnim filmom i video artom: Jutro-podne-vece ( po priči Davida Albaharija) ( 1978); “Nefertiti je bila ovde” (1979-2003) itd; asistent režije “Privatne mane javne vrline” Mikosa Janča ( 1975), “Zadah tela” Zivojina Pavlovića ( 1982).

Trenutno piše Sudjenje Škropionima ( hronike), Moj Život bez mene ( memoari) i snima film o Ženama u Crnom.