continued from part 1:

According to physicist Tom Campbell's interesting Big TOE (Theory Of Everything), "We are individuated units of consciousness in a greater consciousness system and we evolve individually over many incarnations in this and other virtual reality sub-systems by lowering our entropy through love (manifested through empathy and collaboration). The opposite of love is fear (manifested through selfishness, a sense of ownership and competition), which increases our entropy and causes us to de-evolve".

As Yoda, the great Jedi Master, said "Fear leads to anger, anger to hate, hate to suffering."

Vreme sredine osamdesetih godina 18. veka, koje je neposredno prethodilo Francuskoj revoluciji i u kome je čitavo društvo lagano tinjalo pod krhkim režimom Luja XVI, obeležava lično Bonapartino političko lutanje među različitim političkim idejama i ideologijama - od korzikanskog nacionalizma u ranoj fazi do, kasnije kada Revolucija već bukne, jakobinizma. Ono što će biti zajedničko svim idejama prema kojima je mladi Napoleon gajio simpatije je da su bile revolucionarne i da nisu bile konzervativne u tadašnjem značenju tog izraza, pod kojim se podrazumevala sklonost ka rojalističkim snagama reakcije koje su bile izazvane i uzdrmane Francuskom revolucijom.
Početna Bonapartina stajna tačka je bila eksplicitno na strani snaga akcije i Revolucije nasuprot snagama reakcije i Restauracije, što biva potpuno vidljivo kada u julu 1793. godine publikuje jedan pro-republikanski pamflet koji ga dovodi u samo središte jakobinskog pokreta, da bi uskoro postao i jednim od artiljerijskih komandanata republikanske vojske. Ovo mu daje priliku da pokaže svu raskošnost svog vojničkog talenta prilikom opsade Tulona u jesen 1793. godine, gde su republikanske snage držale opkoljen pobunjen rojalistički grad koji je imao podršku britanske mornarice, pri čemu Bonaparta precizno matematički odabira i osvaja brdo sa kojeg svojom aritiljerijom tera Britance u povlačenje, a rojaliste na predaju, odnoseći svoju prvu značajnu vojnu pobedu, bivajući i sam u ovoj bici ranjen.

If our perception shapes our world, or our own individual interpretations of the base reality unfolding in this biosphere create our subjective image of the world, we must understand that we are conditioned culturally and socially to pigeonhole other groups of Earthlings and brand things, events, processes and individuals in certain ways. And if we accept that the planet we inhabit is a single living organism and we are veritable cells within that organism, we can extend our empathy to every living being on the planet.

I would not suggest that the various group-think mind sets, organizational