Omaž Vujici Rešinu Tuciću u Zelenom Zvonu

Na promociji će govoriti: Nebojša Milenković (autor), Teofil Pančić, Ljiljana Jokić Kaspar, Slobodan Tišma, Tatjana Tucić, Vladimir Vasiljev (direktor biblioteke „Žarko Zrenjanin") i Branislav Grubački Guta. Moderator večeri: Jovan Gvero.

Omaž Tuciću organizuju Gradska narodna biblioteka "Žarko Zrenjanin" i pokret "Novi optimizam", smatrajući da je dužnost današnjeg Zrenjanina da se, poput Todora Manojlovića i Voje Despotova, rehabilituje i Vujica Rešin Tucić.

Uz promociju knjige i izložbu, biće prikazan i dokumentarni film o Tuciću, u produkciji RTV, čiji je autor Nenad Milošević.

Kako su istakli organizatori, Vujica Rešin Tucić predstavlja simbol bunta slobodnog čoveka protiv sistema, što je neprikosnoveno potvrđivao svojim delima, a platio životom.

"Čelnici tadašnjeg režima su ga proterali, marginalizovali i uništili", istakli su organizatori večeri na kojoj će biti pokrenuta inicijativa da se oformi fond Vujice Rešina Tucića i Voje Despotova, u okviru zrenjaninske biblioteke, koji bi svake godine promovisao njihovo ime i delo i nagrađivao umetničko delo u duhu tradicije avangarde.

Tuciću je u proleće 2011. godine u novosadskom Muzeju savremene umetnosti Vojvodine priređena retrospektiva, čiji je autor Nebojša Milenković, a predstavljen je kao književnik, vizuelni umetnik, pesnik, polemičar, esejista i urednik. Pored vizuelnog romana "Struganje mašte", autorskih filmova i obilja dokumentarne građe, izložba je predstavila Tucića i kao kritičara, performera i društvenog aktivistu.

Vujica Rešin Tucić je bio jedan od članova i osnivača novosadskih umetničkih grupa Januar i Februar (1971) i Atentat (1972). Objavio je 12 autorskih knjiga i realizovao niz subverzivnih i provokativnih umetničkih poduhvata na čitavom bivšem jugoslovenskom kulturnom prostoru.

Privatni časopis Adresa, čiji je Tucić pokretač i izdavač (1977), bio je jedno od najznačajnijih neoavangardnih glasila na jugoslovenskom prostoru, a uređivao je i časopise Polja (Novi Sad), Ulaznica (Zrenjanin), Dalje (Sarajevo) i Tisa (Bečej).

Bio je pokretač i autor književne škole Tradicija avangarde (Fond za otvoreno društvo, Beograd, 1993-95), jedan od članova i osnivača alternativnog književnog društva K21K (Novi Sad, 1994-1995), kao i organizator višejezičnog književnog antiratnog karavana "Pod granom oraha" (Fond za otvoreno društvo, Novi Sad, 1994).

Kao književnik i vizuelni umetnik, zastupljen je u više desetina umetničkih i književnih almanaha, pregleda, izbora i antologija. Za književni rad dobio je nagradu "Vasko Popa", "Pečat varoši sremskokarlovačke" i nagradu "Paja Marković Adamov".

Citat autora Nebojše Milenkovića:
Kao umetnik i pesnik, Vujica Rešin Tucić (1941─2009) stalno se kretao po tankoj granici u međuprostoru između eksperimentalne književnosti, novepoezije i nove umetničke prakse - istovremeno pripadajući i ne pripadajući svimtrima podjednako. Jezik u afektu - služeći se iskustvima istorijskih avangardi (dade i futurizma), konkretističkim eksperimentima, kao i pesničkom praksom slovenačkih reista - kod Vujice je postao vlastiti predmet. Pesma kod njega više nije jezička niti logička konstrukcija. Praksom permanentnog istraživanja u i sa jezikom, umesto jezičkog (verbalnog), kod Tucića pesma je postala vizuelni proizvod. Pored rada na dekonstrukciji smisla, Vujica Rešin Tucić istovremeno razara i samu logiku pesničkog teksta/govora - ali i stereotipne i patetične predstave o „ozbiljnosti pesničkog zanata". Njegovo pesništvo zasnovano je na buntu protiv svih konvencija, otuda su pojedini kritičari Tucićevu književno- umetničku pojavu opisali kao svojevrsnu „injekciju" Majakovskog za našu književnost.

PR služba Pozorišnog kluba Zeleno zvono